Όσο περνούν οι μέρες εντείνονται οι συγκρούσεις στη Συρία και ίσως γίνουν ανεξέλεγκτες. Όπως έχουμε γράψει η παγκόσμια διαπλοκή βιάζεται για την δημιουργία της Εύρω-Μεσογειακής Ένωσης, έτσι ώστε να προχωρήσει το σχέδιο της επίσημης διοικητικής Ένωσης του πλανήτη.
Αφού και εάν ξεμπερδέψουν με τη Συρία οι παγκοσμιοποιητές, μέσω των ΗΠΑ και των συμμάχων τους (Δύση και σουνιτικές χώρες της Αραβικής «Άνοιξης»), θέλουν να στοχεύσουν στο Ιράν.
Εμπόδιο σ’ αυτή την κατεύθυνση στέκονται η Ρωσία και η Κίνα, οι οποίες βλέπουν τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα να βάλλονται. Ειδικά η Ρωσία διαθέτει την μοναδική ναυτική της βάση σε όλη τη Μεσόγειο στην Ταρτούς. Πέραν τούτου η δημιουργία μιας δυτικότροπης Εύρω-Μεσογειακής Ένωσης, θα αποκλείσει τη Ρωσία από οποιαδήποτε δραστηριότητα στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.
Κατά των ρωσικών συμφερόντων είναι και η περιβόητη «συνεκμετάλλευση» του Αιγαίου, η οποία προωθείται από την Ουάσινγκτον. Σκοπός η δημιουργία νέου status quo στην περιοχή, με διαιτητή -άρα ρυθμιστή- τις Η.Π.Α. Κερδισμένη θα βγει και η Άγκυρα που από το τίποτα θα έχει κέρδος, ισοψηφώντας πιθανή απώλεια στα εδάφη της λόγω Κουρδιστάν. Βέβαια δεν είναι σίγουρο ότι θα τηρήσει πιστά τις εντολές του Λευκού Οίκου, κάτι που φοβούνται στην άλλη μεριά του Ατλαντικού και έπρεπε να έχει ήδη εκμεταλλευτεί η Αθήνα μέσω ενεργοποίησης του ελληνικού λόμπι εκεί. Κύριοι χαμένοι της «συνεκμετάλλευσης» η Ελλάδα, της οποίας η εδαφική ακεραιότητα θα πληγεί ανεπανόρθωτα, αλλά και η Ρωσία που θα δει ότι η διέξοδος της στη Μεσόγειο (Αιγαίο), δεν θα ορίζεται από την ομόδοξη Ελλάδα, παρά από τις βασικές γεωπολιτικές αντιπάλους της Μόσχας.
Έτσι η πρόθεση της Αθήνας να κηρύξει ΑΟΖ, σκοντάφτει στον γεωπολιτικό σχεδιασμό των Αμερικανών και κυρίως των Τούρκων, αφού σε μια τέτοια περίπτωση θα αποκλειστούν από την Ανατολική Μεσόγειο. Επομένως θα προσπαθήσουν να ναρκοθετήσουν την όποια ελληνική προσπάθεια κατοχύρωσης του νόμιμου δικαιώματός μας, να καθορίσουμε δηλαδή τα θαλάσσια σύνορά μας. Ούτως ή άλλως η οικονομική κατάσταση της χώρας, λόγω της ατολμίας των κυβερνώντων να προχωρήσουν σε θαρραλέα μέτρα ανάπτυξης, αλλά και οι καθυστερήσεις στα θέματα προσέγγισης με Ρωσία, Κίνα και Ισραήλ (που ξανακλείνει το μάτι στην Τουρκία), προσφέρει μια πρώτη τάξεως ευκαιρία στην Τουρκία να παρέμβει θερμά στο Αιγαίο, θέτοντας την Αθήνα προ τετελεσμένων καταστάσεων. Μην ξεχνάμε τα Ίμια αλλά και τις προετοιμασίες του τουρκικού στρατού στον Έβρο με τις πλωτές γέφυρες.
Την ίδια στιγμή οι ΕΔ στην Ελλάδα μαστίζονται από τα κομματικά, που δυστυχώς έχουν εισέλθει και σ’ αυτόν τον τομέα του κράτους. Η Θράκη είναι παρατημένη και στο Αιγαίο έχει μείνει ακόμα στα λόγια η κήρυξη της ΑΟΖ.
Τα πράγματα είναι δύσκολα και θα γίνουν δυσκολότερα, αφού η ελίτ του παγκόσμιου συγκεντρωτισμού φαίνεται ότι εκτός από τα οικονομικά θέλει να προσθέσει και άλλου είδους προβλήματα στους καταταλαιπωρημένους λαούς. Τα μελλούμενα θα επηρεάσουν φυσικά και τη χώρα μας και θα στριμωχτούμε περισσότερο. Εντούτοις, η πρωτόγνωρη ικανότητα του Έλληνα να αντιδράει επιτυχώς, όταν βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, σε συνδυασμό με εξωγενείς συγκυρίες, θα δώσουν το έναυσμα, προκειμένου να ξανασηκωθούμε. Υπομονή…
ΠΥΓΜΗ.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου