Διαβάστε το συγκινητικό γράμμα ενός παιδιού προς τους συμμαθητές του: «Είμαι ένα παιδί με πρόβλημα αναπηρίας και όχι ένα ανάπηρο παιδί»

Είναι μερικές φορές που οι λέξεις όχι απλά είναι αρκετές αλλά φτάνουν στο να συμμεριστείς απόλυτα τις ανάγκες ενός παιδιού με ειδικές ικανότητες!
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ατόμων με ειδικές ανάγκες παρακάτω ακολουθεί η συγκινητική επιστολή ενός παιδιού προς τους συμμαθητές τους εξηγώντας το «πρόβλημα» του!

«Καλέ μου φίλε, σου γράφω κάποια πράγματα για μένα και το πρόβλημά μου που θα ήθελα να ξέρεις.

Το πρόβλημα μου αποτελεί μόνο ένα μέρος του χαρακτήρα μου. Δεν με
καθορίζει ως άτομο και δεν θα έπρεπε να με στιγματίζει. Είμαι ένα παιδί με πρόβλημα αναπηρίας και όχι ένα ανάπηρο παιδί.

Νιώθω τα πάντα γύρω μου πολύ έντονα. Κάθε ήχος που για σένα μπορεί να είναι κανονικός, εμένα μπορεί να με κάνει να υποφέρω.

Το περιβάλλον στο οποίο ζω καθημερινά πολλές φορές είναι εχθρικό. Με κοιτάζεις και μου συμπεριφέρεσαι περίεργα.

Μπορεί να σου φαίνομαι αλλόκοτος, αρνητικός και πολλές φορές επιθετικός αλλά ουσιαστικά το μόνο που κάνω είναι να υπερασπίζομαι τον εαυτό μου.

Υπάρχουν πράγματα που δεν μπορώ να τα κάνω. Με στεναχωρεί όταν εσύ νομίζεις ότι δεν θέλω. Υπάρχει διαφορά του δεν θέλω (επιλέγω να μην κάνω κάτι) και του δεν μπορώ (είμαι ανίκανος να κάνω κάτι – δεν έχω επιλογή).

Όταν εσύ λες ότι βρέχει καρεκλοπόδαρα εγώ περιμένω να δω καρέκλες να πέφτουν από τον ουρανό. Γιατί πολύ απλά δεν καταλαβαίνω ότι μιλάς μεταφορικά.

Να είσαι υπομονετικός με το περιορισμένο λεξιλόγιό μου. Δεν είναι ότι δεν αισθάνομαι, απλά δυσκολεύομαι να σου εκφράσω αυτά που αισθάνομαι με λέξεις και αυτό με στεναχωρεί.

Επειδή δυσκολεύομαι με τα λόγια, προσπάθησε να μου δείξεις κάτι που θέλεις να κάνω, παρά να μου το λες. Πρέπει να μου το πεις πολλές φορές. Η υπομονή σου και η επιμονή σου θα με βοηθήσει.

Δώσε σημασία σε αυτά που μπορώ να κάνω παρά σε αυτά που δεν μπορώ. Μου είναι αδύνατον να νοιώθω συνεχώς ότι δεν είμαι αρκετά καλός και ότι χρειάζομαι βελτίωση.

Βοήθησέ με στις παρέες. Δεν είναι ότι δεν θέλω να παίζω με τα άλλα παιδιά. Απλά τις περισσότερες φορές δεν ξέρω πώς να ξεκινήσω μία συζήτηση ή με ποιο τρόπο να παίξω.

Δες πόσα πράγματα μπορώ να κάνω. Ψάξε τα και θα δεις ότι μπορώ να γίνω καλός φίλος. Ναι είμαι διαφορετικός αλλά και ξεχωριστός όπως όλοι μας.

Όλοι διαφορετικοί και όλοι ίσοι! Έτσι δεν είναι;»

Σύμφωνα με το efimerida, το παραπάνω κείμενο ετοιμάστηκε από τον Σύλλογο Εκπαιδευτικών Περιστερίου «Έλλη Αλεξίου», την Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Περιστερίου και το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Ειδικού Σχολείου Περιστερίου, στα πλαίσια των πρωτοβουλιών, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ατόμων με ειδικές ανάγκες στις 3 Δεκεμβρίου. Το κείμενο αυτό θα αναγνωστεί στους μαθητές των σχολείων.

topeiraxtiri