- Πότε θα παρέμβει εισαγγελέας;
Πρόκειται για την ΜΟΝΑΔΙΚΗ ελληνική βιομηχανία, η οποία φέρνει καθημερινά 1 εκατ. δολάρια συνάλλαγμα στη χώρα μας. Η μεγάλη έρευνα του planet-greece για την ΛΑΡΚΟ, δυστυχώς ξεπερνάει τα όρια του "σκανδάλου" και αγγίζει αυτά της "Εθνικής Προδοσίας". Διαβάστε το έγκλημα που προσπαθεί το Οικονομικό Επιτελείο της Κυβέρνησης να κάνει...
Η ΛΑΡΚΟ είναι μια από τις 5 μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής σιδηρονικελίου στον κόσμο και η μόνη παραγωγός στην Ευρώπη με σαφή εξωστρεφή προσανατολισμό και ιδιαίτερα σημαντική προστιθέμενη αξία για την ευρωπαϊκή χαλυβουργία, καθώς είναι ο κύριος προμηθευτής των
μεγαλύτερων Ευρωπαϊκών βιομηχανιών ανοξείδωτου χάλυβα επί 50 έτη. Οι μεταλλευτικοί της πόροι (μέση περιεκτικότητα Ni 0.94%) εκτιμώνται σε 113 εκατ. τόνους με την τρέχουσα αξία τους να υπερβαίνει τα 16 δις $. Διαχρονικά αποτελεί πεδίο έρευνας και εφαρμογής σε συναφείς επιστημονικούς κλάδους με τα αντικείμενα της παραγωγικής της δραστηριότητας ενώ στο πλαίσιο της λειτουργίας της αναπτύσσονται καινοτομίες που εφαρμόζονται διεθνώς και συγκεντρώνουν παγκόσμιο ενδιαφέρον. Ταυτόχρονα, το εξειδικευμένο-πλήρως καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό που απασχολεί, καθώς και οι εγνωσμένες δυνατότητές της τόσο στην υιοθέτηση νέων μεθόδων (π.χ. υδρομεταλλουργική σιδηρουργία κλπ), όσο και στη δραστηριοποίησή της σε νέους συναφείς παραγωγικούς τομείς (π.χ. προδιαμορφωμένος ανοξείδωτος χάλυβας υψηλών προδιαγραφών κ.α.) πιστοποιούν την τεράστια αναπτυξιακή της προοπτική. Η εν λόγω επιχείρηση, όμως, αντιμετωπίζει μια σειρά ζητημάτων που υπονομεύουν την λειτουργία της.
Σε αυτήν την κατεύθυνση ερωτάται η Επιτροπή:
• Διαθέτει στοιχεία για τη μέση τιμή (τιμολόγιο) διάθεσης ηλεκτρικής ενέργειας (Mwh) στις επιχειρήσεις χαλυβουργίας και ενεργοβόρου μεταλλουργίας;
• Υπάρχει σχετική ευρωπαϊκή νομοθεσία (διάταξη ή οδηγία) που να απαγορεύει την ανανέωση των άδειων παραχώρησης των μεταλλευτικών εκμεταλλεύσεων και λειτουργίας της επιχείρησης;
• Με δεδομένη αφενός τη σαφή δέσμευση της Ε.Ε. για προώθηση της καινοτομίας με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς της στην παγκόσμια αγορά και αφετέρου την υψηλή ποιότητα μεθόδων και προϊόντων παραγωγής της ΛΑΡΚΟ, πώς αξιολογεί το ενδεχόμενο κατάτμησης της εταιρείας που θα οδηγήσει σε αποδυνάμωση ή οριστική απώλεια των χαρακτηριστικών της καινοτομίας, της ποιότητας των μεθόδων που εφαρμόζει και της μοναδικότητας που διαθέτει;
• Το σύνολο των αποφάσεων για το μέλλον της ΛΑΡΚΟ στηρίζεται στην «εικασία» ότι θα επιβληθεί από την DGCOMP η επιστροφή 130εκ. € λόγω κρατικών ενισχύσεων. Έχει λάβει γνώση αν υπάρχει επίσημος καταλογισμός του ποσού αυτού ή το στάδιο που βρίσκεται η διαδικασία διερεύνησης του συγκεκριμένου ζητήματος; Έχει κληθεί η ΛΑΡΚΟ να παρουσιάσει τις απόψεις και να τεκμηριώσει τις αντιρρήσεις της;
Αλήθειες και ψέματα...
Σε συνεργασία με τους εργαζομένους της ΛΑΡΚΟ, το planet-greece ζήτησε και πήρε απαντήσεις σε ΟΛΑ τα ερωτήματα που έθεσε. Διαβάστε, λοιπόν, όλες τις λεπτομέρειες που ΚΑΝΕΝΑ Μέσο Ενημέρωσης δε θα σας έλεγε ποτέ:
Το “αποτυχημένο” επιχειρηματικό μοντέλο της ΛΑΡΚΟ και οι κυκλικές κρίσεις που χαρακτηρίζουν τη λειτουργία της.
Ο παραπάνω τίτλος αποτελεί τον βασικό ισχυρισμό και την αρχική υπόθεση εργασίας του ΤΑΙΠΕΔ και των συμβούλων του.
Οι κρίσεις, όμως, ανά 5ετία, συσχετίζονται μάλλον με τις κοινοβουλευτικές περιόδους και την τοποθέτηση αλλοπρόσαλλων και ακατάλληλων διοικήσεων από τις εκάστοτε κυβερνήσεις.
Όποτε οι κρίσεις προήλθαν από εξωγενείς παράγοντες (π.χ. καταστροφική πτώση τιμών Νικελίου), η ΛΑΡΚΟ έδειξε καταπληκτική δυνατότητα προσαρμογής και το προσωπικό της συναίνεσε ακόμα και σε ευρύ πρόγραμμα διαθεσιμότητας προκειμένου η εταιρεία να ανακάμψει.
Η ΛΑΡΚΟ στην ιστορία της έχει συμβάλλει θετικά στην ανάπτυξη της ΔΕΗ, στην αύξηση των δημόσιων εσόδων, στο ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών και στην ανάπτυξη έξη περιοχών της Ελλάδας επί 50 χρόνια.
Με μία απλή άσκηση, συγκρίνοντας δηλαδή διαχρονικά τις τιμές του Νικελίου με το λειτουργικό κόστος της εταιρείας και αφαιρώντας φόρους (EBITDA), η ΛΑΡΚΟ είναι και ήταν καθαρά υγιής, διατηρώντας ρευστότητα και δυνατότητα αυτοχρηματοδότησης της λειτουργίας της.
Το μοντέλο αυτό απέδωσε επί δεκαετίες και ακόμη αντιστέκεται.
Αντιστάθηκε στις κρίσεις επί 50 χρόνια, άντεξε τις απώλειες που προκάλεσαν τυχοδιωκτικές διοικήσεις, άντεξε στην καταλήστευση από την ΔΕΗ και τα συμφέροντα που εκφράζονται μέσα από την επί 25 έτη εκκαθάριση της «παλαιάς ΛΑΡΚΟ». Υπάρχει, λειτουργεί, συνεισφέρει στην απασχόληση και στα δημόσια έσοδα και δεν επιβαρύνει ούτε κατά ένα Ευρώ την κοινωνία. Θα το αποδείξουμε παρακάτω.
Ο χαρακτηρισμός της ΛΑΡΚΟ από επίσημες και ημιεπίσημες πηγές ως «προβληματικής» όχι μόνον είναι ατυχής αλλά και συκοφαντικός. Η εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων φαίνεται ότι κυριαρχεί επί της απλής και απτής πραγματικότητας.
Η ΛΑΡΚΟ σε πείσμα όλων των δυσφημιστικών επιθέσεων είναι μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις μεγάλων Ελληνικών επιχειρήσεων που κάτω από τις σημερινές συνθήκες:
• Παράγει λειτουργώντας στο μέγιστο του δυναμικού της.
• Πωλεί το σύνολο της παραγωγής της (μέσης αξία 300εκ. τον χρόνο) άμεσα, χωρίς κανένα πρόβλημα και μάλιστα με καλύτερους όρους από τον ανταγωνισμό.
• Χαίρει της καλύτερης φήμης στην Ευρωπαϊκή χαλυβουργία και τη διεθνή αγορά.
• Εισπράττει χωρίς πρόβλημα τις οφειλές των πελατών της.
• Εξοφλεί στο ακέραιο, χωρίς καθυστέρηση τις υποχρεώσεις της στους προμηθευτές, εργολάβους, μεταφορείς και γενικώς προς όλους τους συναλλασσόμενους με την εταιρεία.
• Καταβάλλει τις αμοιβές προσωπικού , τους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές άμεσα.
• Εκπληρώνει όλες τις δανειακές της υποχρεώσεις χωρίς καμία καθυστέρηση.
• Λειτουργεί , επιβιώνει και κάνει επενδύσεις με τα έσοδά της και μόνον. Δεν δανείζεται και χαίρει εμπιστοσύνης από την Ελληνική και διεθνή αγορά σε βαθμό που οι ανεγγύητες πιστώσεις που χαίρει από την αγορά, είναι της τάξεως των 90 ημερών.
• Η μεγαλύτερη παραγωγός ανοξείδωτου χάλυβα στον κόσμο αγοράζει και εξοφλεί το προιόν της ΛΑΡΚΟ 20 ημέρες πριν την παράδοση στα εργοστάσιά της.
• Τέλος δεν εισπράττει και δεν επιβαρύνει το Ελληνικό Δημόσιο ούτε κατά ένα Ευρώ. Αντιθέτως το Δημόσιο οφείλει στην ΛΑΡΚΟ 65.000.000Ευρώ από επιστροφές ΦΠΑ.
• Και όλα αυτά κάτω από καθεστώς κρίσεως στις διεθνείς τιμές των μετάλλων και των πρώτων υλών.
Μόνον προβληματική δεν μπορεί να θεωρηθεί μία επιχείρηση με τα παραπάνω χαρακτηριστικά.
Εδώ έρχεται και ο αντίλογος ότι δηλαδή η ΛΑΡΚΟ δεν καταβάλλει στην ΔΕΗ το σύνολο της μηνιαίας κατανάλωσης ρεύματος. Ανακριβές.
Πληρώνει 2εκ. Ευρώ έναντι χρέωσης 7εκ. Ευρώ. Κανείς όμως δεν λέει ότι η ΔΕΗ σαν κρατικό μονοπώλιο έχει επιβάλλει από το 2006 μονομερώς την τιμή των 74Ευρώ/Mwh έναντι 35Ευρώ που είναι ο μέσος όρος στην Ευρ. Ένωση και ακόμα λιγότερο σε τρίτες ανταγωνίστριες χώρες.
- Αποκρύπτεται το γεγονός ότι η ΑΛΟYΜΙΝΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ πληρώνει 42 Ευρώ/ Mwh.
- Αποκρύπτεται μάλιστα και το γεγονός ότι η ΛΑΡΚΟ τροφοδοτεί δωρεάν την ΔΕΗ με λιγνίτη έναντι των χρεών.
Θα αναλύσουμε το θέμα αυτό παρακάτω.
Τα υπέρογκα χρέη της ΛΑΡΚΟ και το αδιέξοδο που προκαλούν στη λειτουργία της, την καθιστούν προβληματική επιχείρηση...
Διάφορα δημοσιεύματα από διάφορες πηγές, ισχυρίζονται ότι η εταιρεία χρωστάει σήμερα 500 εκατομμύρια και ότι ζημιώνει κάθε χρόνο το δημόσιο κατά 25 εκατομμύρια.
Το 2010 και το 2011 η ΛΑΡΚΟ είχε κέρδη. Κέρδη είχε επίσης το 2004, 2005, 2006 και το 2007. Ζημίες εμφάνισε το 2008 και 2009. Η χρήση του 2012 ήταν ζημιογόνος λόγω της πτώσης των τιμών του Νικελίου και συνεχίζεται. Στο περίφημο E-mail της τρόικας η ΛΑΡΚΟ αμφανίζεται να έχει συνεχώς ζημίες από το 2008. Παραπληροφόρηση, λάθος ή εσκεμμένη παραποίηση της αλήθειας;
Σε κάθε περίπτωση οι λογιστικές ζημίες δεν προκαλούν καμία επιβάρυνση στο Δημόσιο και στην κοινωνία.
Αντιθέτως η συνεισφορά της ΛΑΡΚΟ στα δημόσια έσοδα ανήλθε το 2012 σε 26.000.000 Ευρώ με την μορφή φόρων, ασφαλιστικών εισφορών και μισθωμάτων.
Εάν δεν είχε πρακτικά ποινικοποιηθεί η ασφάλιση (hedging) των μελλοντικών τιμών τότε οι ζημίες θα είχαν αποφευχθεί.
Το πραγματικό χρέος της ΛΑΡΚΟ αναλύεται ως εξής:
Παλαιά ΛΑΡΚΟ 46 εκατομμύρια. Το χρέος αυτό προς την επί 23 χρόνια (!!!) εκκαθαριζόμενη παλαιά εταιρεία, προέρχεται από το προπατορικό αμάρτημα διαχωρισμού της εταιρείας σε παλαιά και νέα κατά το 1989. Το φαεινό σχέδιο του ΤΑΙΠΕΔ κινείται πεισματικά ακόμα και σήμερα, προς την ίδια κατεύθυνση!
Το πλασματικό χρέος αυτό εξυπηρετείται κανονικά επιβαρύνοντας τα ταμειακά διαθέσιμα της εταιρείας με 500.000 € τον μήνα.
ΥΠΟΙΚ 14 εκατομμύρια. Το χρέος προέρχεται από την παραπάνω περίοδο και είναι αμφισβητήσιμο το κατά πόσον ισχύει.
ΔΕΗ 176 εκατομμύρια, εκ των οποίων τα 50,2 έχουν ρυθμιστεί και αποπληρώνονται με την πώληση Λιγνίτη από το Λιγνιτωρυχείο Σερβίων της ΛΑΡΚΟ. Μέσω της ρύθμισης καταβάλλονται και ρευστά όταν οι τιμές του Νικελίου υπερβαίνουν τις 20.000 $. Τα υπόλοιπα 125,8 είναι ληξιπρόθεσμα. Όμως ο υπολογισμός των οφειλών έχει γίνει με το τιμολόγιο Α150 που επέβαλλε μονομερώς η ΔΕΗ από το 2006 και η ΛΑΡΚΟ ΔΕΝ έχει ποτέ αποδεχτεί. Εάν υποθέσουμε τιμή 42€/Mwh όπως ισχύει για το ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, η οφειλή περιορίζεται στα 37εκ. € έναντι 176.
Η τιμη της ηλεκτρικής ενέργειας είναι ο βασικότερος παράγοντας επιβίωσης της εταιρείας.
Διαπιστώνοντας τις αντοχές της, οι φορείς των αντιλήψεων που κυριάρχησαν τα τελευταία χρόνια, έθεσαν την ΛΑΡΚΟ στον ρόλο της στήριξης της ανάπτυξης της ΔΕΗ. Με τον τρόπο αυτό η τελευταία ανέπτυξε και διατήρησε σε λειτουργία δύο εργοστάσια.
Η καταλήστευση της ΛΑΡΚΟ από την ΔΕΗ αποδείχτηκε περίτρανα με την πρόσφατη μείωση της τιμής MWH από 74€ σε 50€ από την ΡΑΕ (συμβολική μείωση για ένα μόνον τρίμηνο). Εν πάση περιπτώσει η ΛΑΡΚΟ καταβάλλει στην ΔΕΗ, 2 εκατομμύρια Ευρώ τον μήνα έναντι του ρεύματος που καταναλώνει.
Η Ρυθμιστική Αρχή (ΡΑΕ) δέχεται στο σκεπτικό της ότι οι τιμές βιομηχανικού ρεύματος στην Ευρώπη είναι περί τα 35€ και ότι η ΔΕΗ μεταφέρει τα υπερβολικά λειτουργικά κόστη της στην ΛΑΡΚΟ. Η ΛΑΡΚΟ θα προσφύγει στην διαιτησία ζητώντας μεγαλύτερη μείωση και αναδρομική ισχύ αυτής. Η δικαίωση της ΛΑΡΚΟ θα εκμηδενίσει την οφειλή. Προσφάτως η Γαλλία έδωσε τιμολόγιο 23 Ευρώ σε ενεργοβόρο μεταλλουργία προκειμένου να στηρίξει την επιβίωσή της.
ΑΤΕ 50 εκατομμύρια από δάνειο το οποίο εξυπηρετείται κανονικά με 1,2 εκατομμύρια ανά τρίμηνο έναντι τόκων, επιβαρύνοντας τα διαθέσιμα της εταιρείας.
Σύνολο δηλαδή χρεών στο μεγαλύτερο μέρος τους εξυπηρετούμενων 245 εκατομμύρια.
Ενώ η ΛΑΡΚΟ δεν επιβαρύνει το δημόσιο ούτε τους ασφαλιστικούς οργανισμούς, αντιθέτως συνεισφέρει κανονικότατα σε αυτούς (όπως αναφέρεται παραπάνω η συνεισφορά αυτή είναι της τάξεως των 25.000.000 τον χρόνο), το δημόσιο οφείλει στην εταιρεία 65 εκατομμύρια από επιστροφές ΦΠΑ.
Άρα το χρέος της ΛΑΡΚΟ δεν υπερβαίνει τα 180 εκατομμύρια. Το ποσόν αυτό θα μειωθεί στο μισό εάν η εταιρεία δικαιωθεί από την διαιτησία για την ηλεκτρική ενέργεια.
Κατά την 5ετία 2004-09 η διοίκηση της ΛΑΡΚΟ με λανθασμένους χειρισμούς ασφάλισης τιμών (hedging) ζημίωσε την εταιρεία κατά 150 εκατομμύρια Ευρώ τουλάχιστον. Η αντιπολίτευση εκμεταλλευόμενη πολιτικά το γεγονός, είχε προβάλλει και καταγγείλει τις πρακτικές αυτές με ερώτηση 100 βουλευτών.
Όταν η αντιπολίτευση έγινε κυβέρνηση τότε προέβη σε κατά παραγγελία φορολογικό έλεγχο της ΛΑΡΚΟ... για να πάρει εκδίκηση!
Ο φορολογικός έλεγχος καταλογίζει στην εταιρεία 195 εκατομμύρια από λογιστικές διαφορές μη αναγνωρίζοντας τις δαπάνες για την ασφάλιση των τιμών ως έξοδα.
Σχιζοφρένεια σε όλο της το μεγαλείο.
Η ΛΑΡΚΟ έχει προσφύγει κατά του ελέγχου στα διοικητικά δικαστήρια. Το αποτέλεσμα αναμένεται θετικό για την εταιρεία.
Τα περιβαλλοντικά προβλήματα και οι σχετικές επενδύσεις θα κοστίσουν 100εκ. €
Λέχθηκε και γράφτηκε ότι έχουν υποβληθεί πρόστιμα από την Ευρωπαϊκή Ένωση 100 εκατομμυρίων Ευρώ.
Τα όσα προβλήματα συμμορφώσεως στην περιβαλλοντική νομοθεσία εμφανίζει η ΛΑΡΚΟ οφείλονται σε πλημμελή χειρισμό από το Δημόσιο, το οποίο τα τελευταία 20 χρόνια ήλεγχε τις διοικήσεις της εταιρείας.
Όλες ανεξαιρέτως οι περιβαλλοντικές εκκρεμότητες της ΛΑΡΚΟ έχουν κωδικοποιηθεί και ρυθμιστεί λεπτομερώς σε συνεργασία με το ΥΠΕΚΑ. Κανένα απολύτως πρόστιμο δεν έχει επιβληθεί από την Ε.Ε. ούτε έχει υπάρξει σχετική όχληση.
Έργα και μελέτες εξελίσσονται κανονικά, με δαπάνες της εταιρείας και βρίσκονται εντός των προθεσμιών.
Η ΛΑΡΚΟ έχει εκπονήσει τις κυριότερες μελέτες και έχει αδειοδοτηθεί για έργα όπως η χερσαία εναπόθεση σκουριάς και η επέκταση του λιμανιού.
Το συνολικό κόστος των περιβαλλοντικών έργων είναι προυπολογισμένο βάσει μελετών σε 42 εκ. και εκτείνεται σε μία 4ετία.
Το φανταστικό ποσόν των 100εκ. αποτελεί μέρος της επιχείρησης δημιουργίας αδιεξόδου και κλείσιμο της εταιρείας
Το ανθρώπινο δυναμικό, η αντοχή στην οικονομική κρίση και η καθημερινή ζημία που υφίσταται η ΛΑΡΚΟ.
Οι όροι που θέτουν οι εργαζόμενοι είναι να παραμείνει η εταιρεία σε λειτουργία κάτω από Δημόσιο Έλεγχο, να διατηρηθεί ακέραιη , να μην θιγούν οι θέσεις εργασίας και οι εργασιακές σχέσεις. Με απλή νοικοκυρεμένη διαχείρηση η ΛΑΡΚΟ έχει απέραντα περιθώρια ανάπτυξης.
Τα τελευταία χρόνια η εταιρεία μειώνει συνεχώς το λειτουργικό κόστος και επιβιώνει με τα δικά της έσοδα χωρίς καμία επιβάρυνση του δημοσίου.
Το προσωπικό συνεχώς μειώνεται με αποτέλεσμα να έχει αγγίξει πλέον τα όρια της ασφαλούς λειτουργίας.
Η εκπληκτική αντοχή που έχει επιδείξει η ΛΑΡΚΟ διατηρώντας ρευστότητα και ικανοποιώντας τις υποχρεώσεις της κατά την περίοδο της κρίσης βρίσκει ένα αναπάντεχο αντίπαλο. Το ΤΑΙΠΕΔ και ενίοτε κυβερνητικά στελέχη, δημοσιογράφοι αμειβόμενοι από το ΤΑΙΠΕΔ, «δημοσιογραφούντες ειδικοί», ακριβοπληρωμένοι (αλλά χωρίς καμία πολιτική ή κοινωνική ευθύνη) διεθνείς σύμβουλοι αναφέρονται με τον πλέον ψευδή , απαξιωτικό και συκοφαντικό τρόπο κατά της ΛΑΡΚΟ. Η ζημία την οποία υφίσταται η εταιρεία κυρίως εντός Ελλάδος είναι καθημερινά αισθητή. Το ηθικό του προσωπικού της εταιρείας πέφτει και οι συναλλασσόμενοι τρίτοι περιορίζουν την έκθεσή τους σε κινδύνους αναφερόμενης πτώχευσης, κλεισίματος, ξαφνικού θανάτου, εκκαθάρισης, κλπ, επιδεινώνοντας τους εμπορικούς όρους της εταιρείας.
Οποιοσδήποτε σκεπτόμενος λογικά παρατηρητής θα έκρινε αυτή τη συμπεριφορά του Κράτους σαν σχιζοφρενική, για μια εταιρεία θα πρέπει να προβάλλονται μάλλον τα προσόντα και οι αρετές της, παρά τα ελαττώματα και τα προβλήματά της, πραγματικά ή μη. Έτσι ο ανιδιοτελής και αντικειμενικός παρατηρητής καταλήγει σε δεύτερες σκέψεις και σε αμφισβήτηση τελικά της ακεραιότητας των εμφανιζόμενων προθέσεων και κινήτρων των πολιτικών εξουσιών.
H ενεργοβόρος ΛΑΡΚΟ. Το υπερβολικό κόστος λειτουργίας που την καθιστά μη ανταγωνιστική και την καταδικάζει σε θάνατο.
Λέγεται και γράφεται ότι η ΛΑΡΚΟ έχει υπερβολικό κόστος λειτουργίας. Είναι μια επιχείρηση γενικά προβληματική λόγω υπερβολικού εργασιακού και ενεργειακού κόστους, με περιορισμένες δυνατότητες προσαρμογής και με λειτουργικά αδιέξοδα.
Το λειτουργικό κόστος της ΛΑΡΚΟ επιβαρύνεται από παράγοντες οι οποίοι δεν σχετίζονται με τη δομή και την τεχνολογία της. Το κόστος των μεταλλευμάτων είναι 25% του συνολικού και μπορεί να μειωθεί εύκολα και σε σύντομο χρονικό διάστημα, με εκμετάλλευση των αποθεμάτων 2 εκατομμυρίων τόνων μεταλλουργικού μείγματος. Η ΛΑΡΚΟ (και η Ελλάδα) είναι προνομιούχος έναντι των άλλων χωρών της Ε.Ε. αλλά και των εκτός Ενώσεως Ευρωπαίων ανταγωνιστών της, καθόσον στο διατιθέμενο προς εξόρυξη υπέδαφος αφθονούν τα σιδηρονικελιούχα κοιτάσματα. Η Ελλάδα κατέχει το 90% των αποθεμάτων στην Ε.Ε. με το υπόλοιπο 10% στην Φινλανδία.
Η πυρομεταλλουργία είναι ενεργοβόρος. Γι αυτό και παράγει ακριβό προϊόν. Το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας είναι 30% του συνολικού και μπορεί να μειωθεί δραστικά όταν η ΔΕΗ προσαρμόσει το τιμολόγιο της στα διεθνώς παραδεκτά επίπεδα.
Δείτε το κύριο άρθρο της εφημερίδας «ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ» της 24ης Ιουλίου και το σχετικό αφιέρωμα της «Ελευθεροτυπίας».
Προσφάτως και δια του περίφημου E-mail της τρόικας μάθαμε ότι η ΛΑΡΚΟ έχει και υπερβολικό αριθμητικά προσωπικό. Αυτό δεν είχε ξανακουστεί μέχρι τώρα. Παραπληροφόρηση, λάθος ή εσκεμμένη παραποίηση της αλήθειας;
Η έμμεση και άμεση εργασία καθώς και οι αμοιβές τρίτων είναι 9.5% του συνολικού λειτουργικού κόστους. Υπάρχει έλλειψη προσωπικού που καλύπτεται συστηματικά με υπερεργασία. Το μισό και πλέον προσωπικό αμείβεται σε επίπεδα χαμηλότερα των κλαδικών συμβάσεων.
Η Επιθεώρηση Μεταλλείων επανέρχεται συνεχώς με εκθέσεις κατόπιν ελέγχων, καταλογίζοντας στην εταιρεία τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, καλώντας μάλιστα την διοίκηση σε απολογία.
Η ΛΑΡΚΟ δεν εμφανίζει καμία από τις συνήθεις παθογένειες των εταιρειών στις οποίες μετέχει το Ελληνικό Δημόσιο.
Τα περί του προσωπικού ψεύδη ανήκουν και αυτά στην απεγνωσμένη προσπάθεια δημιουργίας αδιεξόδου. Καταρρακώνουν την εικόνα της εταιρείας στην συνείδηση ενός παραπληροφορημένου ακροατή. Τον προετοιμάζουν να υποδεχτεί με αίσθημα ανακούφισης την ανακοίνωση του κλεισίματος της ΛΑΡΚΟ.
Δυο δεδομένα εξαιρετικής σημασίας που συστηματικά αποκλείονται από τις περί ΛΑΡΚΟ πραγματείες και αναλύσεις: H Τεχνογνωσία. Η Φήμη και Πελατεία
Στην μακρά πορεία της η ΛΑΡΚΟ αποτέλεσε πεδίο εφαρμογής και έρευνας στους τομείς της Μεταλλουργίας, της Βιομηχανικής Χημείας και της Μεταλλειολογίας, της Μεταλλογνωσίας και της Γεωλογίας. Ανέπτυξε καινοτομίες που άλλαξαν το τεχνολογικό επίπεδο του κλάδου διεθνώς και σήμερα βρίσκουν εφαρμογή σε όλον τον κόσμο. Η κοκκοποίηση του σιδηρονικελίου, ο ειδικός σχεδιασμός των περιστροφικών καμίνων, οι μέθοδοι ηλεκτροδότησης και τροφοδοσίας των καμίνων, οι μεταλλάκτες με εμφύσηση από τον πυθμένα, η υδρομεταλλουργία.
Η ΛΑΡΚΟ πρώτη εφοδίασε την ευρωπαϊκή βιομηχανία ανοξείδωτου χάλυβα με υψηλής ποιότητας σιδηρονικέλιο με αποτέλεσμα να καταστεί η πρώτη διεθνώς σε χάλυβες υψηλών προδιαγραφών. Η σχέση αυτή διατηρείται ανέπαφη σε βαθμό που μπορεί να χαρακτηριστεί σχέση εξάρτησης.
Οι μεγαλύτερες μεταλλουργίες της Ευρώπης θεωρούν την ΛΑΡΚΟ ως τον καλύτερο προμηθευτή από πλευράς ποιότητας και συνέπειας.
Οι αναπτυξιακές δυνατότητες της ΛΑΡΚΟ είναι τεράστιες. Απαιτούν κεφαλαιακή στήριξη, αλλά τα κέρδη είναι βέβαια.
Η ΛΑΡΚΟ είναι μια αδυσώπητη μηχανή παραγωγής ρευστού κάτω από οιεσδήποτε συνθήκες. Το σημερινό λειτουργικό κόστος είναι περίπου αυτό του του κλάδου διεθνώς. Χάρις στην ανώτερη ποιότητα του προιόντος και την συνέπεια στις εμπορικές συναλλαγές η ΛΑΡΚΟ όχι μόνον επιβιώνει αλλά εκτοπίζει και τον ανταγωνισμό.
Τα μεταλλεύματα της Ελλάδας έχουν κριθεί ως τα καταλληλότερα για υδρομεταλλουργική κατεργασία. Η μέθοδος αυτή είναι χαμηλής εντάσεως κεφαλαίου και αξιοποιεί τα πλέον φτωχά κοιτάσματα ακόμα και τα απορριπτόμενα προϊόντα εκσκαφής. Η επένδυση στη μέθοδο αυτή επιφέρει τον πολλαπλασιασμό των αποθεμάτων και της αξίας της εταιρείας αποδίδει δε νέα προϊόντα όπως το ηλεκτρολυτικό Νικέλιο, το Κοβάλτιο και ενδεχομένως ορισμένες σπάνιες γαίες.
Η παραγωγή Σιδηρονικελίου μπορεί να διαφοροποιηθεί μερικώς στρεφόμενη προς την παραγωγή προδιαμορφωμένου προς εξέλαση ανοξείδωτου χάλυβα υψηλών προδιαγραφών και αυτό με σχετικά χαμηλή επένδυση σε δευτερεύοντα εξοπλισμό. Η ΛΑΡΚΟ έχει τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης. Η υπό εξέλιξη και σε συνεργασία με τη ΔΕΣΦΑ τροφοδοσία του εργοστασίου Λάρυμνας με φυσικό αέριο θα υποκαταστήσει την χρήση στερεών καυσίμων και μαζούτ, σε 2 χρόνια απο σήμερα, βελτιώνοντας τόσον το κόστος παραγωγής όσον και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Το σχέδιο συνδυασμένης επένδυσης σε εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος με φυσικό αέριο και η επέκταση του ιδιωτικού λιμανιού σε επίπεδο εμπορικού είναι μία ακόμα από τις ευκαιρίες ανάπτυξης που θα έχουν τεράστιες επιπτώσεις στην ανάπτυξη της Βοιωτίας και της Λοκρίδας.
H ΛΑΡΚΟ για να ιδιωτικοποιηθεί και να επιβιώσει, πρέπει να χωριστεί στα δύο (Καλή και Κακή). Αν αυτό δεν επιτευχθεί σε σύντομο χρόνο, η ΛΑΡΚΟ πρέπει να κλείσει!
Αναφέρεται ότι η Ε.Ε. διερευνά κρατικές ενισχύσεις ύψους 200 εκατομμυρίων (κατ’ άλλους 130εκ και άλλους 160εκ.). Επίσης απαγορεύει την ανανέωση των αδειών μίσθωσης-παραχώρησης και επιβάλλει την διενέργεια διαγωνισμού για την διάθεσή τους.
Το ΤΑΙΠΕΔ έστειλε επιστολή στην Ευρωπαϊκή Ένωση τον Ιούνιο του 2012 με ερώτημα αν κάποια συγκεκριμένα γεγονότα που αναφέρει συνιστούν κρατικές ενισχύσεις. Άρα το ΤΑΙΠΕΔ δημιούργησε το θέμα. Μέχρι τότε καμία έρευνα δεν είχε γίνει από την DGCOMP. Η προσπάθεια δημιουργίας θέματος εκ του μη όντος, συνδυάζεται με την πρώτη ανεπιτυχή προσπάθεια του ΤΑΙΠΕΔ να εμποδίσει την ανανέωση των αδειών παραχώρησης / λειτουργίας στην ΛΑΡΚΟ (Ιούνιος 2011). Η απόπειρα δημιουργίας αδιεξόδου που θα κατέληγε σε κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ απέτυχε.
Καμία απόφαση καταλογισμού τέτοιου ποσού (130 εκ. ή άλλου) δεν έχει προκύψει από την μέχρι τώρα έρευνα της κατασκευασμένης κρατικής ενίσχυσης. Πρόκειται για ένα ψευδές κατασκεύασμα το οποίο στοχεύει την υποβάθμιση της καθαρής θέσης της εταιρείας και οδηγεί στον μονόδρομο της διάσπασης και του κλεισίματος.
Για την αντίκρουση των αιτιάσεων του ΤΑΙΠΕΔ η ΛΑΡΚΟ υπέβαλλε τις προτάσεις της στο ΥΠΟΙΚ το οποίο με τη σειρά του έστειλλε στην DGCOMP και έκτοτε κανείς δεν έχει ασχοληθεί με το θέμα. Η σχετική έρευνα μπορεί να οδηγήσει σε απαλλαγή της ΛΑΡΚΟ αν επιδειχθεί η προσήκουσα επιμέλεια ή να κρατήσει 5-10 χρόνια μέχρι να καταλήξουν οι ενστάσεις και παρεμβάσεις. Εν τούτοις μια σιωπηρή συνέργεια αφήνει το θέμα στην τύχη του, παράγοντας ένα ακόμα ψεύδος. Τον δήθεν καταλογισμό 130εκ.
Επίσης, κανένας νόμος , διάταξη, κανονισμός ή οδηγία της Ε.Ε. δεν απαγορεύει την ανανέωση υπέρ της ΛΑΡΚΟ των αδειών παραχώρησης που λήγουν την 31.12.2013. Αντιθέτως το Ελληνικό δίκαιο παρέχει ρητώς την δυνατότητα στον Υπουργό ΠΕΚΑ να ανανεώσει με απλή του απόφαση τις άδειες.
Το σχέδιο διαχωρισμού του εργοστασίου από τα μεταλλεία φαίνεται σε πρώτη προσέγγιση ακατανόητο όχι μόνον γιατί εισάγει παράλογη πολυπλοκότητα στην εφαρμογή του, αλλά επειδή αν ποτέ καταστεί πραγματικότητα οδηγεί σε αφανισμό την καθετοποιημένη βιομηχανία εξόρυξης και παραγωγής σιδηρονικελίου στην Ελλάδα και φυσικά εξαλείφει κάθε προοπτική ανάπτυξης.
Η σπουδή με την οποία κατασκευάζεται η πλαστή εικόνα μιας προβληματικής εταιρείας, με τη χρήση υπερβολικών αριθμών και χαρακτηρισμών, σε συνδυασμό με τη χρήση ψευδών αιτιάσεων για τον ρόλο των Ευρωπαϊκών θεσμών και οργάνων, μόνον σε συνωμοσιολογικές ερμηνείες οδηγεί.
Θέλουν να την ξεπουλήσουν σε εταιρεία των Σκοπίων!
Μολονότι εμείς δεν ρέπουμε σε τέτοιες εξηγήσεις, η πρόσφατη δημοσιότητα φαίνεται να τις επιβεβαιώνει. Η κύρια ανταγωνίστρια εταιρεία της ΛΑΡΚΟ, που εδρεύει στην Ολλανδία και έχει εργοστάσια στα Σκόπια και στο Κόσσοβο, λειτουργεί μάλιστα με κλοπιμαία από την ΛΑΡΚΟ τεχνογνωσία, απασχολεί δε τεχνικό προσωπικό που έχει αποχωρήσει από την ΛΑΡΚΟ , έχει έρθει σε συμφωνία με το ΤΑΙΠΕΔ και το ΥΠΟΙΚ για την εξαγορά της ΛΑΡΚΟ. Εξαγορά της ΛΑΡΚΟ κλειστής και χωρίς προσωπικό.
Στόχος, η καταβολή χαμηλού τιμήματος έναντι της απαλειφής του ανταγωνισμού και η ληστρική εκμετάλλευση των μεταλλείων Καστοριάς και Σερβίων τα οποία βρίσκονται πιο κοντά στα Σκόπια παρά στην Λάρυμνα. Απίστευτα πράγματα.
Από τα πρόσφατα εγχώρια και διεθνή δημοσιεύματα μάθαμε επίσης, ότι οι μέτοχοι της εταιρείας αυτής δεν φημίζονται για τον τόσο ορθόδοξο τρόπο άσκησης της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας.
Αν παρά ταύτα υποθέσουμε ότι το ΤΑΙΠΕΔ (και το ΥΠΟΙΚ στον βαθμό που διαπραγματεύεται με την τρόικα και είναι ο εκφραστής της κυβερνητικής πολιτικής για τα θέματα «ανάπτυξης») είναι ένας καλοπροαίρετος παίκτης ο οποίος ανιδιοτελώς προσπαθεί, σύμφωνα με την αποστολή του, να βελτιστοποιήσει το τίμημα της πώλησης σε σχέση με το αναπτυξιακό και κοινωνικό του αποτέλεσμα, τότε θα συμπεράνουμε ότι κατά την πολύπλευρη ανάλυση των δεδομένων της ΛΑΡΚΟ και του επιχειρηματικού περιβάλλοντός της, παρέλειψαν να συμβουλευτούν στοιχειωδώς έναν Μηχανικό Μεταλλουργό.
Εάν αυτό είχε γίνει εγκαίρως, τότε το ΤΑΙΠΕΔ θα είχε εισάγει στον προβληματισμό του τα εξής στοιχεία:
Το σύνολο του βασικού εξοπλισμού του εργοστασίου είναι σχεδιασμένο για την κατεργασία των Λατεριτικών κοιτασμάτων της ΛΑΡΚΟ. Τα μεταλλεύματα αυτά συνδυάζονται σε μείγματα που αριστοποιούν διάφορους ποιοτικούς μεταλλουργικούς παράγοντες. Την ανάκτηση, την κατανάλωση ενέργειας, την τελική ποιότητα του προϊόντος, τον σχεδιασμό του βασικού εξοπλισμού και τις ιδιαιτερότητες των μεθόδων. Τα χαρακτηριστικά των μεταλλευμάτων διαφέρουν μεταξύ των τριών περιοχών εξόρυξης γι’ αυτό χρησιμοποιούνται σε διαφορετικές αναλογίες στο μεταλλουργικό μείγμα.
Η σχετικά χαμηλή περιεκτικότητα σε Νικέλιο, αναπληρώνεται από άλλες εξίσου σημαντικές ιδιότητες, όπως η απουσία ανεπιθύμητων ενώσεων όπως τα δύστηκτα οξείδια του Μαγνησίου, και του Πυριτίου, η χαμηλή περιεχόμενη υγρασία και η απουσία σημαντικών ρυπαντών όπως το Αρσενικό.
Με βάση την έκθεση αποθεμάτων της 31.12.2012 οι μεταλλευτικοί πόροι της εταιρείας εκτιμώνται σε 113 εκατομμύρια τόνους με μέση περιεκτικότητα Νικελίου 0.94%. Τα αποθέματα αυτά περιέχουν 1.000.000 τόνους Νικελίου οι οποίοι έχουν τρέχουσα αξία 16 δισεκατομμύρια Δολάρια.
Η χρήση εξωτικών μεταλλευμάτων που υπονοείται στην περίπτωση που απωλεσθούν τα μεταλλεύματα της Καστοριάς και της Εύβοιας είναι απαγορευτική λόγω της σύστασης τους. Στο παρελθόν έχουν γίνει δοκιμές με αμφίβολα έως αρνητικά αποτελέσματα τα οποία έχουν αναλυθεί και τεκμηριωθεί από εσωτερικές πηγές και επιβεβαιωθεί από ξένους εξειδικευμένους οίκους.
Τα εξωτικά μεταλλεύματα είναι ακατάλληλα για κατεργασία από τον εξοπλισμό της ΛΑΡΚΟ. Μπορούν να αναμειχθούν κατά μέγιστο ποσοστό 15-20% με τους εγχώριους λατερίτες και πάλι με πενιχρά αποτελέσματα λόγω του υψηλού κόστους κτήσης και κατεργασίας.
Στην περίπτωση που η εταιρεία διέθετε μόνον τα μεταλλεία του Αγ. Ιωάννη τότε θα έπρεπε να εξορύσσεται η υπερβολική ποσότητα των 500.000 Τ/έτος και να αναμιγνύεται με 2.000.000 Τ εξωτικό μετάλλευμα για να επιτευχθεί το σημερινό επίπεδο παραγωγής.
Θεωρητικά μόνον, γιατί στην πράξη οι δυσλειτουργίες των καμίνων, τα προβλήματα ποιότητας και ασφάλειας των εγκαταστάσεων και το κόστος της ενέργειας θα καθιστούσαν μια τέτοια προσπάθεια απαγορευτική.
Η χρήση εισαγόμενου μεταλλεύματος δημιουργεί απαγορευτικά κόστη. Η προσαρμογή του βασικού εξοπλισμού σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο προϋποθέτει κόστη επενδυτικά αλλά και λειτουργικά, που ισοδυναμούν με πλήρη σχεδόν επανεπένδυση.
Ακόμα και η περιορισμένη χρήση εξωτικών μεταλλευμάτων σε ποσοστά 15% στο μεταλλουργικό μείγμα, υψώνει τόσο πολύ τα κόστη ώστε το επίπεδο τιμών Νικελίου που την καθιστά οικονομικά εφικτή να ανέρχεται σε 25.000$/T. και αυτό υπό τους καλύτερους όρους προμήθειας και κόστους μεταφοράς του εν λόγω μεταλλεύματος.
Η σκέψη για ελεύθερη διάθεση των μεταλλείων Καστοριάς, Σερβίων και Εύβοιας με πλειστηριασμό, γεννά το ενδεχόμενο απόκτησης αυτών από τους εκτός Ε.Ε. ανταγωνιστές της ΛΑΡΚΟ ή την απόκτηση από αμιγώς κερδοσκόπους οι οποίοι θα προβούν σε ληστρική εκμετάλλευση των κοιτασμάτων για ταχεία αποπληρωμή της επένδυσής τους. Ή συνδυασμό και των δύο περιπτώσεων.
Σε κάθε περίπτωση η βιωσιμότητα και τα σενάρια ανάπτυξης της ΛΑΡΚΟ στηρίζονται στην ύπαρξη όλων των μεταλλευτικών εκμεταλλεύσεων. Χωρίς αυτά η κατάρρευση θα είναι ταχεία και βέβαιη.
Το λιγνιτωρυχείο των Σερβίων αποτελεί επίσης ένα στρατηγικό τομέα δραστηριότητας. Κατ’αρχάς τροφοδοτεί συνεχώς την ΔΕΗ με καύσιμο έναντι οφειλών, ακόμα και σε περιόδους χαμηλής ταμειακής ρευστότητας της ΛΑΡΚΟ. Αποτελεί στρατηγικό υποκατάστατο του γαιάνθρακα σε περίπτωση αδυναμίας εισαγωγής από το εξωτερικό και σήμερα υποκαθιστά κατά 30% τους εισαγόμενους γαιάνθρακες.
Τέλος, το προσωπικό της ΛΑΡΚΟ είναι μεσοπροθέσμως αναντικατάστατο. Στην βασική μεταλλουργία ο εμπειρισμός είναι κύρια πηγή τεχνογνωσίας στους λειτουργικούς χειρισμούς. Στις χαμηλές και μεσαίες θέσεις ευθύνης στην παραγωγή και την υποστήριξη του εξοπλισμού, η 5ετία είναι ο ελάχιστος χρόνος ωρίμανσης.
Ένα ερώτημα που συζητείται αλλά δεν βρίσκει απάντηση.
Η κυβέρνηση λέει ότι πωλείται η ΛΑΡΚΟ. Το ΤΑΙΠΕΔ κατέχει το 55% της ΛΑΡΚΟ οι υπόλοιποι μέτοχοι έχουν ερωτηθεί, συμφωνούν και αν όχι ποια είναι η θέση τους ;
Επίσης ερωτήματα αναδύονται και τα παρακάτω ερωτήματα :
• Τι δυσκολία υπάρχει για ρύθμιση των πλασματικών χρεών στην «Παλαιά ΛΑΡΚΟ» έτσι ώστε να εξαλειφθεί μια παράλογη δουλεία του παρελθόντος;
• Γιατί κανείς μέχρι τώρα δεν δείχνει την προσήκουσα επιμέλεια για την αντίκρουση των εφευρημένων από το ΤΑΙΠΕΔ κρατικών ενισχύσεων;
• Γιατί πλην ελαχίστων εξαιρέσεων δεν ασχολείται κανείς με την αναπροσαρμογή των βιομηχανικών τιμολογίων της ΔΕΗ, πράγμα που αφορά την επιβίωση 300 Ελληνικών επιχειρήσεων;
• Γιατί κανείς δεν ασχολείται με την επιστροφή του ΦΠΑ που θα ανέτρεπε την εικόνα και θα έδινε στην εταιρεία την δυνατότητα να πραγματοποιήσει μεγάλες επενδύσεις με αυτοχρηματοδότηση.
H απάντηση βρίσκεται στην απίστευτη εμμονή των ΤΑΙΠΕΔ και ΥΠΟΙΚ να κατακερματίσουν, ακόμα και να κλείσουν την ΛΑΡΚΟ, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους μη εμφανείς στόχους τους.
Στην εμμονή αυτή συνεπικουρεί και η απίστευτη πρακτική του ΥΠΟΙΚ το οποίο έσπευσε τον περασμένο Ιούλιο να εντάξει την ΛΑΡΚΟ στην δεξαμενή απολύσεων του Δημοσίου.
Η κατευθυνόμενη παραποίηση της πραγματικότητας, τα ψεύδη, τα κατασκευασμένα στοιχεία, ο συνεχής διασυρμός της ΛΑΡΚΟ εδώ και ένα χρόνο, η απαξίωση από αμειβόμενους σχολιαστές και η δημιουργία τεχνητών αδιεξόδων έχουν σκοπό να οδηγηθεί η εταιρεία σε κλείσιμο προς όφελος συγκεκριμένων ιδιωτικών συμφερόντων.
Τα σχέδια του ΤΑΙΠΕΔ όπως είχαν παρουσιαστεί στην δημόσια διαβούλευση φαίνεται να είχαν σαν σκοπό την βραχυπρόθεσμη αποκομιδή οφέλους μέσω του τιμήματος εκποίησης. Αυτό δεν μπορεί παρά να οφείλεται σε λανθασμένη παραδοχή εργασίας. Η έστω σε πλήρη αδιαφορία για την αναπτυξιακή και κοινωνική πλευρά του ζητήματος. Σήμερα με επιμονή και ελάχιστες παραλλαγές συνεχίζεται το ίδιο έργο με νέο στοιχείο την εμφανή πλέον εμπλοκή κυβερνητικών παραγόντων και κάποιων όχι τόσο πατριωτικών επιχειρηματικών συμφερόντων.
Κάθε δυνατή έστω και καλόπιστη ερμηνεία των ανωτέρω, μας οδηγεί πλέον στο να συνωμοσιολογούμε μετ’ ευτελείας.
Όμως, ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΟΡΕΑΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΟ «ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ» ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΑΝΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ 16 ΔΙΣ. ΔΟΛΑΡΙΑ (12 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ).
Έναντι πινακίου φακής και στην λαίλαπα του γενικότερου ξεπουλήματος της χώρας προμελετούν ένα ΕΘΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ.
Μήπως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να παρέμβει εισαγγελέας;
planet-greece
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου