Αλλο Τσίπρας κι άλλο ΣΥΡΙΖΑ

antilogos


Και διόλου ξαφνικά στον ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα επικεντρώνονται οι προσδοκίες αλλά και οι φόβοι της ελληνικής κοινωνίας και η προσοχή των κυρίαρχων δυνάμεων του πλανήτη. 

Αυτοί που πριν από λίγες ακόμη ημέρες απαιτούσαν ανυποχώρητα την άμεση διεξαγωγή εκλογών προσβλέποντας σε αυτοδυναμία που θα εξασφάλιζε την περιπόθητη πρωθυπουργία έπεσαν τώρα στα πόδια του νεαρού προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ εκλιπαρώντας τον να κάμει ή να στηρίξει κυβέρνηση σωτηρίας της χώρας. 

Αυτό που όψιμα σκέφθηκαν εκυριαρχείτο από την εφιαλτική για πολλούς πρόβλεψη ότι στις ήδη εξαγγελθείσες νέες εκλογές θα αναδειχθεί πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ και ότι τα αποκαλούμενα μνημονιακά κόμματα θα υποστούν νέα συρρίκνωση μέχρις αφανισμού. 

Μαζί και η ΔΗΜΑΡ του κ. Κουβέλη, που σαστισμένος και πανικόβλητος προτίμησε να διασώσει την παρουσία του στη Βουλή παρά να στηρίξει μια κυβέρνηση σωτηρίας της χώρας.

Και ενώ βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού οι πολιτικοί ηγέτες μας παιδιαρίζοντας και αλληλοϋβριζόμενοι συνέβαλαν και αυτοί στην ανάδειξη του κ. Τσίπρα σε έναν νέο Παπανδρέου, με έναν λαό απελπισμένο αλλά και αδυνατούντα να κατανοήσει ότι λεφτά δεν υπάρχουν και ότι οι δανειστές και οι σύμμαχοί μας αρνούνται να χρηματοδοτούν την τεχνητή ευημερία μας, συνιστώντας πια φανερά την αποπομπή μας από την ευρωζώνη και τελικά και από την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ας δούμε λοιπόν αν μπορεί να μας σώσει ο κ. Τσίπρας. 

Ισχυρίζεται και υπόσχεται ότι το μπορεί. 

Αρα έχει προετοιμασθεί για να κυβερνήσει. Αλλά ο βουλευτής κ. Δραγασάκης παραδέχθηκε σε εκπομπή του Σκάι ότι συγκεκριμένο και επεξεργασμένο σχέδιο από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει.

Αρκεί να καταργηθεί το μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση και έτσι θα επανέλθουμε προφανώς στην προηγούμενη ανέμελη ζωή που απολαμβάναμε με τα λεφτά των δανειστών. Καλά, αν δεν υπάρχει σχέδιο τότε τι είναι η πολυσέλιδη προεκλογική διακήρυξη του κόμματος; 

Αν υποβληθείτε, ως οφείλετε, στον κόπο να τις διαβάσετε, τότε θα διαπιστώσετε δύο βασικά στοιχεία: 

Πρώτον, ότι διανέμονται λεφτά προς κάθε αγανακτισμένο και υποσχέσεις ότι θα διατηρηθούν και θα επαυξηθούν οι βολεμένοι και οι προνομιούχοι του δημοσίου τομέα, ο οποίος θα διογκωθεί ακόμη περισσότερο, αφού θα διορισθούν αμέσως ακόμη 100.000, όπως έχει υποσχεθεί ο κ. Τσίπρας. Αρα και για τον ΣΥΡΙΖΑ «λεφτά υπάρχουν». 

Από πού; 

Ο κ. Στρατούλης εν τη ρύμη του λόγου του είπε ότι θα χρειασθούν οι καταθέσεις μας για να χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη (δηλαδή επανακρατικοποίηση όλων των χρεοκοπημένων ΔΕΚΟ και των τραπεζών). Κι αμέσως κι άλλοι πανικόβλητοι πλούσιοι και φτωχοί έσπευσαν να αποσύρουν από τις τράπεζες τις όποιες αποταμιεύσεις μιας ζωής για να τις γλιτώσουν από την αριστερή δήμευση.

Λεφτά θα βρεθούν επίσης κατά τον κ. Μανώλη Γλέζο με αναγκαστικό δάνειο απ' όσους έχουν ετήσιο εισόδημα 20.000 ευρώ. Δηλαδή απ' όλους σχεδόν τους μισθωτούς και συνταξιούχους που έχουν ακόμη μηνιαίο εισόδημα 1.400 ευρώ. Φυσικά έτσι απαλλάσσονται του μέτρου οι προσφιλείς σε όλα τα κόμματα φοροφυγάδες οι οποίοι δηλώνουν πολύ πενιχρότερο εισόδημα. 

Κατά τον κ. Τσίπρα παραμένουμε στο ευρώ και στην Ευρώπη. Κατά τον κ. Λαφαζάνη όμως προτιμάται η επάνοδος στη δραχμή. Ενώ ο κ. Αλαβάνος καλεί τον κ. Τσίπρα να πει στον λαό την αλήθεια, ότι δηλαδή η καταγγελία του μνημονίου συνεπάγεται έξοδο από το ευρώ. Αυτονόητη η πολυγλωσσία, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ είναι συνασπισμός 12 συνιστωσών, που υποστηρίζουν τις πιο αντικρουόμενες μεταξύ τους απόψεις. Αυτό το αριστερό συνονθύλευμα διεκδικεί την εξουσία με αλαζονεία και ασύδοτο λαϊκισμό, με την ενθουσιώδη συμπαράσταση των τηλεοπτικών προπαγανδιστών του και την ασύνετη μικρόνοια των λοιπών πολιτικών δυνάμεων. Και μετά θα διαπιστώσουμε ότι «στην πολιτική δεν υπάρχει ηθική, αλλά μόνο σκοπιμότητα», όπως είχε διακηρύξει ο Λένιν, δάσκαλος του κ. Τσίπρα.

Του Γ. Μαρίνου από το Βήμα.