Ο πληθυσμός της Γης προβλέπεται να ξεπεράσει σύντομα τα 10 δισεκατομμύρια ανθρώπους.
Εκτιμάται ότι, με τα σημερινά δεδομένα, η αύξηση του πληθυσμού στον πλανήτη κάθε μήνα ισοδυναμεί με τον αριθμό των κατοίκων της Νέας Υόρκης, κάθε χρόνο με τον πληθυσμό του Μεξικού και κάθε δεκαετία με τον πληθυσμό της Κίνας.
Χωρίς τη βοήθεια νέων μεθόδων, υποστηρίζουν οι εκπρόσωποι του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ, αλλά και της εξειδικευμένης σε θέματα βιοτεχνολογίας εταιρείας Monsanto,θα αναγκαστούμε να χρησιμοποιήσουμε
για την παραγωγή τροφής διαβρωμένα εδάφη αλλά και δασικές εκτάσεις.
Αυτό μπορεί, προσωρινά, να δώσει κάποια λύση στο πρόβλημα αλλά η κληρονομιά που θα αφήσουμε πίσω μας θα είναι μια άγονη, αφιλόξενη γη.
Μπροστά στο πρόβλημα της πείνας από το οποίο υποφέρει σημερα το 1/3 του πληθυσμού της Γης, το δίλημμα γενετικά μεταλλαγμένα προϊόντα για όλους ή τροφή για αυτούς που αντέχουν να την πληρώσουν μοιάζει σχεδόν αστείο.
Η θέση εκπροσώπων πολυεθνικών εταιρειών που δημιουργούν βιοτεχνολογικά προϊόντα φαντάζει σωστή σχεδόν από κάθε άποψη: Η συνεχιζόμενη έρευνα εστιάζεται στο πώς θα βρεθεί ένας συνδυασμός αγρονομικών ωφελημάτων για τους καλλιεργητές και ποιοτικών πλεονεκτημάτων για τους επεξεργαστές τροφίμων και τους καταναλωτές.
Στον κατάλογο των προϊόντων της βιοτεχνολογίας περιλαμβάνονται πυκνότερης σύστασης πατάτες που απορροφούν λιγότερο λάδι κατά τη διάρκεια του τηγανίσματος, βαμβάκι με φυσικούς χρωματισμούς, ελαιοκράμβη και σπόρους σόγιας σχεδιασμένους να περιέχουν έλαια με χαμηλά κεκορεσμένα.
Στο εμπόριο, ήδη, κυκλοφορεί ελαιοκράμβη και σόγια ανθεκτικές στα ζιζανιοκτόνα, όπως και ποικιλίες βαμβακιού ανθεκτικές σε έντομα.
Περιορισμένης έκτασης θεωρούνται οι κίνδυνοι που προκύπτουν τόσο από την καλλιέργεια όσο και από την κατανάλωση των μεταλλαγμένων τροφίμων.
Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζονται διακεκριμένοι γεωπόνοι, όπως, για παράδειγμα, ο καθηγητής γενετικής των φυτών Αθ.Τσαυτάρης.
Στην πλειοψηφία τους, οι φόβοι των οικολογικών οργανώσεων όπως και του καταναλωτικού κοινού στηρίζονται στο μύθο που δημιούργησε η προκατάληψη και ο φόβος για το άγνωστο.
Ο κίνδυνος που υπάρχει σε ό,τι αφορά την καλλιέργεια μεταλλαγμένων φυτών απορρέει από τη διασπορά γυρεόκοκκου στο φυσικό περιβάλλον.
Ακόμη περισσότερο, ο κίνδυνος μεγαλώνει όταν αυτός ο γυρεόκοκκος καταφέρει να απελευθερωθεί από τα μεταλλαγμένα είδη που καλλιεργούνται και να γονιμοποιήσει άλλα φυτά, όπως, για παράδειγμα, τα αυτοφυή φυτά.
Ακόμη κι αν συμβεί αυτό, τα αυτοφυή φυτά θα αποκτήσουν ευεργετικές ιδιότητες, όπως για παράδειγμα θα μετατραπούν σε φυσικά εντομοαπωθητικά, αφού πολλά από τα γονίδια των μεταλλαγμένων φυτών έχουν τέτοιου είδους ιδιότητες.
Για να μεταφερθεί γυρεόκκοκος σε φυτά από μια καλλιέργεια μεταλλαγμένων, θα πρέπει τα φυτά να ανήκουν στο ίδιο είδος με το είδος που καλλιεργείται, θα πρέπει, δηλαδή, να καλλιεργούμε εδώ στην Ελλάδα μεταλλαγμένο καλαμπόκι και στη χώρα μας να υπάρχουν ντόπια είδη καλαμποκιού.
Στο Περού, για παράδειγμα, που υπάρχει ήδη καλαμπόκι δεν υπάρχει λόγος να καλλιεργείται μεταλλαγμένο.
Το καλαμπόκι, όμως, και το βαμβάκι είναι ξενόφερτα είδη στον τόπο μας.
Είναι είδη που εισήχθησαν και εξελίχθηκαν εδώ και δεν υπάρχουν ντόπιες ποικιλίες, εξηγεί ο κ. Τσαυτάρης.
Ένα χωράφι που καλλιεργείται δεν έχει καμία σχέση με το φυσικό περιβάλλον.
Η εντατική καλλιέργεια δημιουργεί ειδικές συνθήκες για την ανάπτυξη των φυτών, γεγονός που δεν συμβαίνει στο ελεύθερο περιβάλλον. Τα φυτά που καλλιεργούνται σε χωράφια με εντατική καλλιέργεια δεν μπορούν να αναπτυχθούν οπουδήποτε.
Το ίδιο, φυσικά, συμβαίνει με τα μεταλλαγμένα φυτά. Έτσι, ακόμη κι αν υπάρξει διασπορά του μεταλλαγμένου γυρεόκκοκου με τον αέρα, είναι σπάνιο -για να μην το χαρακτηρίσουμε απίθανο- να αναπτυχθούν από μόνα τους μεταλλαγμένα φυτά ελεύθερα στη Φύση ακριβώς λόγω αυτής της διασποράς του γυρεόκκοκου.
Μια μεγάλη κατηγορία φυτών που δεν πρόκειται να επηρεαστούν από τη διασπορά γυρεόκοκκου είναι τα λεγόμενα αυτογονιμοποιούμενα, αυτά δηλαδή που πολλαπλασιάζονται από μόνα τους, όπως, για παράδειγμα, με τις παραφυάδες.
Ανεπηρέαστα από τη μεταφορά γυρεόκοκκου μένουν και τα ανδρόστειρα.
Άρα, οι πιθανότητες μεταφοράς -κυρίως μέσω του αέρα-γενετικού υλικού από τα καλλιεργούμενα γενετικά μεταλλαγμένα φυτά σε άλλα είδη μειώνονται σημαντικά, υποστηρίζουν πολλοί γενετιστές.
Σε ό,τι αφορά τις επιπτώσεις που θα μπορούσε να φέρει στον ανθρώπινο οργανισμό η κατανάλωση μεταλλαγμένων φυτών, η μόνη ίσως ειλικρινής απάντηση που μπορεί σήμερα να λάβει κανείς είναι: Δεν ξέρουμε.
Το πιο εφιαλτικό σενάριο γύρω από την υπόθεση της καλλιέργειας -αλλά περισσότερο ίσως της κατανάλωσης μεταλλαγμένων τροφίμων- είναι ότι δεν έχουμε, στην πραγματικότητα, ιδέα για τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που θα μπορούσε να φέρει στον ανθρώπινο οργανισμό -αλλά και στη Φύση γενικότερα- η χρήση τους.
Οι διαφοροποιήσεις στο γενετικό υλικό ενός οργανισμού από την εισαγωγή ενός ξένου γονιδίου είναι τεράστιες, πολύπλοκες και ουσιαστικά αδύνατον να προβλεφθούν παραδέχονται οι επιστήμονες.
Τα μεταδετικά γονίδια, άλλωστε, που πρόσφατα ανακαλύφθηκαν, δημιουργούν, κάθε λεπτό που περνάει, άπειρες διαφοροποιήσεις στο γονιδίωμά μας.
Αυτά τα σημεία στίξης με τα οποία έχουν παρομοιαστεί τα μεταδετικά γονίδια αντιδρούν διαφορετικά και προφανώς αλλάζουν ολόκληρη τη σύνδεση του γενετικού υλικού ενός οργανισμού στην περίπτωση που εισάγεται μέσα σε αυτόν ένα καινούριο στοιχείο.
Αν κάνουμε προσεκτικά βήματα θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε τις αντιδράσεις που δημιουργούνται σε έναν οργανισμό και σε ένα μεγάλο βαθμό ίσως να τις προβλέψουμε.
Δεν ξέρουμε πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο, αλλά, μέχρι τότε, αξίζει τον κόπο να κλείσουμε τα μάτια στην εξέλιξη μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν υποψίες και προκαταλήψεις; Αυτήν τη στιγμή δεν γνωρίζουμε τις συνέπειες που θα μπορούσε να έχει -αν πραγματικά έχει- η χρήση των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων ισχυρίζονται ορισμένοι που απηχούν, κυρίως, τις απόψεις των βιομηχανιών τροφίμων και συνηθίζουν να θέτουν τέτοιου είδους διλήμματα.
Σε ό,τι αφορά την κατανάλωση των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων, εκείνο που τονίζουν όσοι συντάσσονται με την πρακτική αυτήν είναι ότι, στην πραγματικότητα, κυρίως στο παρελθόν έχουμε φάει ακόμη πιο επικίνδυνες ουσίες...
Ο βάκιλος ΒΤ που περιέχεται πλέον στα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα δεν είναι τίποτε άλλο από ένα φυσικό εντομοκτόνο.
Χρησιμοποιείται κατά κόρον στη γεωργία ως οικολογικό εντομοκτόνο.
Είναι ένας βάκιλος που, για τον παραγωγό, είναι δαπανηρός, διότι πρέπει να καλλιεργηθεί, να αναπτυχθεί και, στη συνέχεια, να ραντιστεί και ο οποίος ψεκάζεται πάνω σε ολόκληρο το φυτό.
Τα γενετικά τροποποιημένα φυτά έχουν δημιουργηθεί έχοντας ενσωματωμένο το βάκιλο, ο οποίος δεν αναπτύσσεται σε ολόκληρο το φυτό παρά μόνο στα φύλλα του.
Όπως είναι κατανοητό, ο καταναλωτής δεν τρώει τα φύλλα της ντομάτας παρά μόνο τον καρπό, άρα, με αυτήν την έννοια, το μεταλλαγμένο προϊόν δεν εισήγαγε κάποια νέα ουσία στον ανθρώπινο οργανισμό.
Άλλωστε, σε ότι αφορά το βάκιλο ΒΤ, οι επιστήμονες μας διαβεβαιώνουν ότι τον έχουμε φάει κατά κόρον από τους ψεκασμούς που γίνονταν χρόνια τώρα στις εντατικές καλλιέργειες....
Σε ότι αφορά τις νέου τύπου αλλεργίες που αναμένεται να εμφανιστούν από την κατανάλωση των γενετικά μεταλλαγμένων τροφίμων, οι επιστήμονες επισημαίνουν πως τα ποσοστά αλλεργικής αντίδρασης στα τρόφιμα είναι, συνήθως, πολύ μικρά και πως, σταδιακά με τη βοήθεια της τεχνολογίας, να δοθεί λύση στο πρόβλημα.
Η πιο άμεση επίπτωση των μεταλλαγμένων οργανισμών στον ανθρώπινο οργανισμό είναι η εμφάνιση νέων αλλεργιών από τις οποίες, σε πολλές περιπτώσεις, κινδυνεύει άμεσα η ζωή μας.
Ωστόσο, οι γενετιστές είναι και εδώ καθησυχαστικοί: «Οι καταναλωτές έχουν εδώ και δεκαετίες εκτεθεί σε γονίδια φυτών που μπορεί να προκαλέσουν αλλεργίες», τονίζουν.
Εκείνο που αποφεύγουν να πουν οι επιστήμονες είναι ότι τα μεταδετικά γονίδια μπορούν, κάνοντας άπειρους συνδυασμούς και με το ξένο γονίδιο που εισάγεται στα μεταλλαγμένα τρόφιμα, να δημιουργήσουν ένα «εκρηκτικό» για τον ανθρώπινο οργανισμό μίγμα.
Αυτή που, στην πραγματικότητα, γίνεται η πιο επικίνδυνη από όλες τις προοπτικές είναι η ίδια η άγνοια των επιστημόνων για το πώς μπορεί να εξελιχθεί το μεγαλύτερο πείραμα στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού: της δημιουργίας και κατανάλωσης μεταλλαγμένων οργανισμών.
katohika
Αθανάσιος Τσαυτάρης , το βιογραφικό του νέου Αγροτικής Ανάπτυξης
Ο καθηγητής Αθανάσιος Τσαυτάρης φοίτησε στο Α.Π.Θ. και στις Η.Π.Α. Κατά την
διάρκεια των πολυετών μεταπτυχιακών
σπουδών του απέκτησε ένα μεταπτυχιακό δίπλωμα Master και δύο
διδακτορικά διπλώματα. Εργάστηκε στις ΗΠΑ, στην Ελλάδα και στη Γερμανία.
Το 1984 εξελέγη καθηγητής και στο νεοσύστατο τότε Πανεπιστήμιο Κρήτης,
προτίμησε όμως τη θέση του καθηγητή Γενετικής στο Α.Π.Θ όπου υπηρετεί
μέχρι σήμερα.Τα επιστημονικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα καλύπτουν όλους σχεδόν τους κλάδους της Γενετικής και Γονιδιωματικής. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 200 άρθρα και κεφάλαια σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και σε βιβλία. Τρεις από τις εργασίες αυτές είναι δημοσιευμένες στα Πεπραγμένα της Ακαδημίας Επιστημών των Η.Π.Α.
Συμμετέχει σε πολλές Ελληνικές και Διεθνείς Επιτροπές, Επιστημονικές Οργανώσεις και Συλλόγους στην Ελλάδα όσο και στην Ε.Ε., τον Ο.Ο.Σ.Α. και τον Ο.Η.Ε. Είναι μέλος για πολλά χρόνια των συμβουλευτικών και διαχειριστικών επιτροπών για την έρευνα και τεχνολογία τόσο στην Ε.Ε. όσο και στην Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας.
Στο παρελθόν διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Έρευνας και Τεχνολογίας, Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Εθνικού Ιδρύματος Γεωργικών Ερευνών (ΕΘΙΑΓΕ) και μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΕΦΕΤ.
Για το χρονικό διάστημα 2002-2006 υπήρξε εκλεγμένος Πρόεδρος του Δ.Σ. του Κέντρου Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας «ΝΟΗΣΙΣ». Για τη συμβολή του αυτή στη δημιουργία του ΝΟΗΣΙΣ και την ανέγερση των εγκαταστάσεών του τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικα.
Κατέθεσε το 2003 την αρχική πρόταση για τη δημιουργία της Ζώνης Καινοτομίας Αν. Θεσσαλονίκης, συμμετείχε στις προκαταρκτικές μελέτες από Ελληνικούς και Ξένους Οίκους. Τον Σεπτέμβριο του 2008 συμμετείχε στην κατάρτιση για την κοινοπραξία (cluster) της ΒΙΟ-ΑΓΡΟΔΙΑΤΡΟΦΗΣ.
inews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου