Η
αρχική απόφαση της κυβέρνησης να στηθούν 7 κάλπες για την ψηφοφορία
σύστασης προανακριτικής επιτροπής που θα διερευνήσει ποινικές ευθύνες
πολιτικών για τη λίστα Λαγκάρντ, θα μείνει στην ιστορία ως μία από τις
μελανότερες σελίδες στην πρόσφατη ιστορία του ελληνικού κοινοβουλίου.
Κάτι αντίστοιχο με τα γαλάζια ψηφοδέλτια για την εκλογή προέδρου της
δημοκρατίας το 1985.
Γράφει ο Παντελής Ζαγοριανίτης
Και είναι πραγματικά κρίμα γιατί ο πρωθυπουργός συμμετέχει, ενώ δεν είχε ουσιαστικά κανένα απολύτως λόγο να το κάνει, σε μια τέτοιου είδους φαρσοκωμωδία προκειμένου να μη βρεθούν 2, 5 ή 10 βουλευτές που θα «στραπατσάρουν» λίγο τον κ. Βενιζέλο.
Δυστυχώς, η πρακτική του ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, στην προκειμένη περίπτωση η ανάγκη του να διατηρηθεί αλώβητη η κυβερνητική πλειοψηφία, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.
Το ίδιο ισχύει και για τους υπόλοιπους συμμετέχοντες σε αυτό το δράμα που παρακολουθεί με απαθές ενδιαφέρον (αν επιτρέπεται η χρήση αυτής της
γλωσσοπλασίας) ο ελληνικός λαός.
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Αλέξης Τσίπρας, ο Γιώργος Παπανδρέου είναι βασικοί πρωταγωνιστές αυτού του κωμειδυλλίου που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και θα μπορούσε να έχει τίτλο «Ολοι μαζί μπορούμε...»
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου που ανεξαρτήτως όλων των άλλων δηλώνει ανερυθρίαστα ότι έχασε το πρωτότυπο cd της λίστας Λαγκάρντ και δεν πάει μόνος του να κλειστεί στον Κορυδαλλό μόνο και μόνο γι' αυτό.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος που όχι μόνο πήρε τη λίστα μαζί του λες και ήταν γραβάτα που του έκαναν δώρο όσο ήταν υπουργός - καταλύοντας κάθε έννοια ομαλής λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού, αλλά επιμένει να μας πείσει ότι μας έκανε... χάρη γιατί θα μπορούσε και να μη δώσει ποτέ το USB.
Ο Γιώργος Παπανδρέου που παριστάνει ότι απλώς προέδρευε γιατί εκείνη την εποχή είχε άλλες πιο σοβαρές δουλειές στο εξωτερικό, αλλά τουλάχιστον δεν μιλάει.
Ο Αλέξης Τσίπρας που συμπεριλαμβάνει στο «θα κάνω οτιδήποτε για να πέσει αυτή η κυβέρνηση» τη διατύπωση αναπόδεικτων κατηγοριών και σπερμολογιών σε βάρος που κ. Βενιζέλου. Και παρά το ότι γνωρίζει ότι δεν μπορεί να τις αποδείξει, τις διατυπώνει να εγγράψει υποθήκες στη λαϊκή συλλογική μνήμη και να κερδίσει τις εντυπώσεις ταυτίζοντας τον με τη Νέα Δημοκρατία, προκειμένου να λεηλατήσει ακόμη περισσότερο το ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές.
Και στη μέση ο ελληνικός λαός αναμένοντας για μια ακόμη φορά ειλικρινείς τοποθετήσεις και σαφείς απαντήσεις σε μια σειρά ερωτημάτων που προκύπτουν από τις δημόσιες θέσεις που διατυπώνονται:
Περιμένει, για παράδειγμα,
Από τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου να εξηγήσει επαρκώς που βρίσκεται το πρωτότυπο cd. Γιατί το έχασε;
Από τον Ευάγγελο Βενιζέλο να αποδείξει τον ισχυρισμό ότι ο Ιωάννης Διώτης έδωσε το USB στον ΣΥΡΙΖΑ και αυτός στον Κώστα Βαξεβάνη. Πολύ ενδιαφέρον ως σενάριο,. αλλά όμως για να ισχύει θα πρέπει να απαντηθεί το εξής ερώτημα:
Ο Βαξεβάνης λέει ότι έχει στα χέρια του USB που έχει «ημερομηνία γέννησης» τον Αύγουστο του 2010. Ο Διώτης πήρε στα χέρια του το USB του Παπακωνσταντίνου που έχει "ημερομηνία γέννησης" τον Οκτώβριο του 2010.
Αρα, είτε ο Παπακωνσταντίνου λέει ψέμματα και είχε δώσει στο Διώτη USB με προγενέστερη ημερομηνία κατά λάθος (;) ή ο Βαξεβάνης λέει ψέματα και έχει φτιάξει αυτός την ημερομηνία γέννησης του USB.
Από τον κ. Διώτη που υποστηρίζει ότι δεν έχει γνώση από ηλεκτρονικούς υπολογιστές και ότι έδωσε σε συνεργάτη του να καταστρέψει ένα από τα δύο USB που είχε στα χέρια του να απαντήσει: Καλά από υπολογιστές δεν ήξερε, είχε και αχρωματοψία; Ή μήπως από σατανική σύμπτωση τα δύο USB, αυτό που του είχε δώσει ο Παπακωνσταντίνου και αυτό που του αγόρασαν, ήταν ίδια μάρκα και ίδιο χρώμα;
Παρέλκει φυσικά να δώσουμε θερμά συγχαρητήρια σε αυτούς που ...επέλεξαν τον ηλεκτρονικά αναλφάβητο κ. Διώτη για τη νευραλγική θέση του επικεφαλής του ΣΔΟΕ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπονοεί ή μάλλον λέει σχεδόν καθαρά ότι ο Βενιζέλος έκανε την αλλοίωση της λίστας Λαγκάρντ. Δεν απαντά όμως από που του προκύπτει αυτό; Ανεξαρτήτως των άλλων βαρύτατων ευθυνών του ο κ. Βενιζέλος είναι ο μόνος που μπορεί -έως τώρα τουλάχιστον- να ισχυριστεί ότι παρέδωσε ότι ακριβώς πήρε. Το πως πιστεύει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι μπορεί να του καταλογίσει όχι μόνο την αλλοίωση αλλά και δόλο πάνω σε αυτό αποτελεί μυστήριο. Και αν όπως του καταλογίζουν στο παρασκήνιο χρησιμοποίησε τη λίστα προεκλογικά για να μαζέψει λεφτά για το ΠΑΣΟΚ γιατί δεν βρίσκεται έστω ένας από τους δύο χιλιάδες της λίστας να το πει;
Ολοι, λοιπόν, λένε είτε ψέμματα είτε μισές αλήθειες. Οπως ακριβώς τους βολεύει κατά περίπτωση για να εξυπηρετήσουν τις πρόσκαιρες πολιτικές τους επιδιώξεις.
Αδιαφορούν τελικά, άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο για θεσμούς και Σύνταγμα. Και λαμβάνουν "θέσεις μάχης" με τρόπαιο όχι τη διαφάνεια και την κάθαρση, αλλά τις εντυπώσεις και την κάλπη.
Ολοι μαζί σκιαμαχούν πάνω σε ένα όντως μείζον πολιτικό ζήτημα που όμως τελικά είναι ανύπαρκτο για τη Δικαιοσύνη.
Ο ελληνικός λαός θα περιμένει αύριο από όλα τα κόμματα να τον διαβεβαιώσουν ότι δεν μετέχουν σε ένα θεατρικό σκετς και ότι η υπόθεση δεν έχει παραγραφεί, όπως είχε γίνει με το Βατοπαίδι. Να αναλάβουν την ευθύνη γι' αυτό και να μην οχυρωθούν πίσω από την εκ των υστέρων απόφαση του δικαστικού συμβουλίου. Θα είναι ντροπή τους αν συμβεί κάτι τέτοιο, όπως προέβλεψε ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος.
Αλλιώς, να ομολογήσουν την αλήθεια και να ζητήσουν συγνώμη από τον ελληνικό λαό. Πρώτα τα κόμματα που έχουν ψηφίσει αυτό το νόμο περί ευθύνης υπουργών και μετά όλα τα άλλα που μετέχουν στο θίασο.
Και κάτι τελευταίο, ως υστερόγραφο: Οι ευθύνες του Ευάγγελου Βενιζέλου για τον συγκεκριμένο νόμο περί ευθύνης υπουργών που ισχύει σήμερα είναι πολύ μεγαλύτερες από την όποια εμπλοκή του στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ.
Γι' αυτό όμως, δεν τον κατηγόρησε ποτέ κανένας...Γιατί άραγε;
autochthonesellhnes
Και είναι πραγματικά κρίμα γιατί ο πρωθυπουργός συμμετέχει, ενώ δεν είχε ουσιαστικά κανένα απολύτως λόγο να το κάνει, σε μια τέτοιου είδους φαρσοκωμωδία προκειμένου να μη βρεθούν 2, 5 ή 10 βουλευτές που θα «στραπατσάρουν» λίγο τον κ. Βενιζέλο.
Δυστυχώς, η πρακτική του ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, στην προκειμένη περίπτωση η ανάγκη του να διατηρηθεί αλώβητη η κυβερνητική πλειοψηφία, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.
Το ίδιο ισχύει και για τους υπόλοιπους συμμετέχοντες σε αυτό το δράμα που παρακολουθεί με απαθές ενδιαφέρον (αν επιτρέπεται η χρήση αυτής της
γλωσσοπλασίας) ο ελληνικός λαός.
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Αλέξης Τσίπρας, ο Γιώργος Παπανδρέου είναι βασικοί πρωταγωνιστές αυτού του κωμειδυλλίου που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και θα μπορούσε να έχει τίτλο «Ολοι μαζί μπορούμε...»
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου που ανεξαρτήτως όλων των άλλων δηλώνει ανερυθρίαστα ότι έχασε το πρωτότυπο cd της λίστας Λαγκάρντ και δεν πάει μόνος του να κλειστεί στον Κορυδαλλό μόνο και μόνο γι' αυτό.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος που όχι μόνο πήρε τη λίστα μαζί του λες και ήταν γραβάτα που του έκαναν δώρο όσο ήταν υπουργός - καταλύοντας κάθε έννοια ομαλής λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού, αλλά επιμένει να μας πείσει ότι μας έκανε... χάρη γιατί θα μπορούσε και να μη δώσει ποτέ το USB.
Ο Γιώργος Παπανδρέου που παριστάνει ότι απλώς προέδρευε γιατί εκείνη την εποχή είχε άλλες πιο σοβαρές δουλειές στο εξωτερικό, αλλά τουλάχιστον δεν μιλάει.
Ο Αλέξης Τσίπρας που συμπεριλαμβάνει στο «θα κάνω οτιδήποτε για να πέσει αυτή η κυβέρνηση» τη διατύπωση αναπόδεικτων κατηγοριών και σπερμολογιών σε βάρος που κ. Βενιζέλου. Και παρά το ότι γνωρίζει ότι δεν μπορεί να τις αποδείξει, τις διατυπώνει να εγγράψει υποθήκες στη λαϊκή συλλογική μνήμη και να κερδίσει τις εντυπώσεις ταυτίζοντας τον με τη Νέα Δημοκρατία, προκειμένου να λεηλατήσει ακόμη περισσότερο το ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές.
Και στη μέση ο ελληνικός λαός αναμένοντας για μια ακόμη φορά ειλικρινείς τοποθετήσεις και σαφείς απαντήσεις σε μια σειρά ερωτημάτων που προκύπτουν από τις δημόσιες θέσεις που διατυπώνονται:
Περιμένει, για παράδειγμα,
Από τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου να εξηγήσει επαρκώς που βρίσκεται το πρωτότυπο cd. Γιατί το έχασε;
Από τον Ευάγγελο Βενιζέλο να αποδείξει τον ισχυρισμό ότι ο Ιωάννης Διώτης έδωσε το USB στον ΣΥΡΙΖΑ και αυτός στον Κώστα Βαξεβάνη. Πολύ ενδιαφέρον ως σενάριο,. αλλά όμως για να ισχύει θα πρέπει να απαντηθεί το εξής ερώτημα:
Ο Βαξεβάνης λέει ότι έχει στα χέρια του USB που έχει «ημερομηνία γέννησης» τον Αύγουστο του 2010. Ο Διώτης πήρε στα χέρια του το USB του Παπακωνσταντίνου που έχει "ημερομηνία γέννησης" τον Οκτώβριο του 2010.
Αρα, είτε ο Παπακωνσταντίνου λέει ψέμματα και είχε δώσει στο Διώτη USB με προγενέστερη ημερομηνία κατά λάθος (;) ή ο Βαξεβάνης λέει ψέματα και έχει φτιάξει αυτός την ημερομηνία γέννησης του USB.
Από τον κ. Διώτη που υποστηρίζει ότι δεν έχει γνώση από ηλεκτρονικούς υπολογιστές και ότι έδωσε σε συνεργάτη του να καταστρέψει ένα από τα δύο USB που είχε στα χέρια του να απαντήσει: Καλά από υπολογιστές δεν ήξερε, είχε και αχρωματοψία; Ή μήπως από σατανική σύμπτωση τα δύο USB, αυτό που του είχε δώσει ο Παπακωνσταντίνου και αυτό που του αγόρασαν, ήταν ίδια μάρκα και ίδιο χρώμα;
Παρέλκει φυσικά να δώσουμε θερμά συγχαρητήρια σε αυτούς που ...επέλεξαν τον ηλεκτρονικά αναλφάβητο κ. Διώτη για τη νευραλγική θέση του επικεφαλής του ΣΔΟΕ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπονοεί ή μάλλον λέει σχεδόν καθαρά ότι ο Βενιζέλος έκανε την αλλοίωση της λίστας Λαγκάρντ. Δεν απαντά όμως από που του προκύπτει αυτό; Ανεξαρτήτως των άλλων βαρύτατων ευθυνών του ο κ. Βενιζέλος είναι ο μόνος που μπορεί -έως τώρα τουλάχιστον- να ισχυριστεί ότι παρέδωσε ότι ακριβώς πήρε. Το πως πιστεύει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι μπορεί να του καταλογίσει όχι μόνο την αλλοίωση αλλά και δόλο πάνω σε αυτό αποτελεί μυστήριο. Και αν όπως του καταλογίζουν στο παρασκήνιο χρησιμοποίησε τη λίστα προεκλογικά για να μαζέψει λεφτά για το ΠΑΣΟΚ γιατί δεν βρίσκεται έστω ένας από τους δύο χιλιάδες της λίστας να το πει;
Ολοι, λοιπόν, λένε είτε ψέμματα είτε μισές αλήθειες. Οπως ακριβώς τους βολεύει κατά περίπτωση για να εξυπηρετήσουν τις πρόσκαιρες πολιτικές τους επιδιώξεις.
Αδιαφορούν τελικά, άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο για θεσμούς και Σύνταγμα. Και λαμβάνουν "θέσεις μάχης" με τρόπαιο όχι τη διαφάνεια και την κάθαρση, αλλά τις εντυπώσεις και την κάλπη.
Ολοι μαζί σκιαμαχούν πάνω σε ένα όντως μείζον πολιτικό ζήτημα που όμως τελικά είναι ανύπαρκτο για τη Δικαιοσύνη.
Ο ελληνικός λαός θα περιμένει αύριο από όλα τα κόμματα να τον διαβεβαιώσουν ότι δεν μετέχουν σε ένα θεατρικό σκετς και ότι η υπόθεση δεν έχει παραγραφεί, όπως είχε γίνει με το Βατοπαίδι. Να αναλάβουν την ευθύνη γι' αυτό και να μην οχυρωθούν πίσω από την εκ των υστέρων απόφαση του δικαστικού συμβουλίου. Θα είναι ντροπή τους αν συμβεί κάτι τέτοιο, όπως προέβλεψε ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος.
Αλλιώς, να ομολογήσουν την αλήθεια και να ζητήσουν συγνώμη από τον ελληνικό λαό. Πρώτα τα κόμματα που έχουν ψηφίσει αυτό το νόμο περί ευθύνης υπουργών και μετά όλα τα άλλα που μετέχουν στο θίασο.
Και κάτι τελευταίο, ως υστερόγραφο: Οι ευθύνες του Ευάγγελου Βενιζέλου για τον συγκεκριμένο νόμο περί ευθύνης υπουργών που ισχύει σήμερα είναι πολύ μεγαλύτερες από την όποια εμπλοκή του στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ.
Γι' αυτό όμως, δεν τον κατηγόρησε ποτέ κανένας...Γιατί άραγε;
autochthonesellhnes
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου