Συντάξεις τέλος!

Αυτές τις μέρες προβάλλεται στους κινηματογράφους μια ταινία με τον τίτλο «Συγχαρητήρια στους αισιόδοξους». Φαντάζομαι πως είναι οι μόνοι που ευελπιστούν πως κάποια στιγμή στη ζωή τους θα πάρουν σύνταξη. Αλλά οι αισιόδοξοι όλο και λιγοστεύουν, αφού το πράγμα φαίνεται ξεκάθαρα προς τα πού πηγαίνει.

Η στρατηγική ήττα που υπέστη η κυβέρνηση Σαμαρά στο ζήτημα του “γάμου” Εθνικής και Eurobank οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον αφελληνισμό του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και την Εθνική Τράπεζα στα χέρια
της Deutsche Bank, όπως είχαμε γράψει σε ανύποπτο χρόνο από αυτό εδώ το βήμα, στις 7.12.12 (επέτειος της επίθεσης στο Περλ Χάρμπορ, για να μην ξεχνιόμαστε…) και υπό τον τίτλο «Έπεσαν οι υπογραφές, έπεσε το «Ρούπελ» της Εθνικής;».

Η Γερμανία μέσα από την Εθνική θα ελέγξει τα πάντα: βιομηχανία, ξενοδοχεία, αστικά ακίνητα και …προσεχώς τα πετρέλαια! Τζάμπα νομίζετε πως έκατσε η Deutsche Bank και έκανε αποτίμηση για τα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου νότια της Κρήτης, υπολογίζοντάς τα σε 427 δισεκ. Ευρώ;

Πέρα όμως από την παράδοση της εθνικής οικονομίας στην γερμανική επικυριαρχία μέσω του αφελληνισμού του τραπεζικού συστήματος, υπάρχει και μια «παράπλευρη απώλεια» από τη ματαίωση του deal, το οποίο διαφημίστηκε με 1.000.000 ευρώ, όπως διαβάζω σήμερα. Και η απώλεια αφορά στην οριστική καταστροφή της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων.

Τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν ξεμείνει από ρευστό και αδυνατούν να συμμετάσχουν στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής Τράπεζας. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως θα χάσουν το 16% του μετοχικού κεφαλαίου που διατηρούν στην Εθνική Τράπεζα. Οι μετοχές που έχουν στην κατοχή τους δεν θα είναι σε λίγο παρά άχρηστα χαρτιά
Είναι το τρίτο και τελειωτικό χτύπημα στα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας. Το πρώτο χτύπημα έγινε το 1999 όταν υποχρεώθηκαν τα ταμεία να στηρίξουν το «ισχυρό» χρηματιστήριο του Σημίτη. Το δεύτερο ήρθε με το PSI του Παπαδήμου και του Βενιζέλου το 2012 και το τρίτο και τελειωτικό συμβαίνει τώρα, επί των ημερών Σαμαρά και Στουρνάρα.

Συνεπώς αυτά που λέγονται περί αυτονομίας των ταμείων να αποφασίσουν αν θα συμμετέχουν στην ανακεφαλαιοποίηση για να προστατεύσουν την περιουσία τους, είναι λόγια του αέρα και στάχτη στα μάτια. Τα ταμεία δεν μπορούν να το κάνουν διότι απλούστατα δεν έχουν τα λεφτά. Είναι η μοιραία κατάληξη μιας τραγικής διαδρομής πολιτικού αμοραλισμού που κατέστρεψε όλα όσα με ιδρώτα και κόπο προσπάθησαν να χτίσουν για δεκαετίες επιχειρήσεις και εργαζόμενοι.

Συντάξεις τέλος, λοιπόν. Θα χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό και στην καλύτερη των περιπτώσεων θα είναι 300 ευρώ.

ΥΓ: Μετά το Ίδρυμα Καραμανλή και το LSE, o «συστημικός» Αλέξης Τσίπρας έδωσε συνέντευξη και στον τηλεοπτικό σταθμό του «κυρίου Μπάμπη», όπως συνηθίζουν να τον αποκαλούν τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά όπως λέει και η Δέσποινα Βανδή «έχει ο καιρός γυρίσματα». Το αστικό κατεστημένο των Αθηνών ( με όλη τη «λουμπεναρία» που το διακρίνει) ανοίγει την αγκαλιά του στον εν δυνάμει πρωθυπουργό. Για αυτό και ήταν μια “συνέντευξη – Lexotanil”, ό,τι πρέπει δηλαδή για έναν βαθύ ύπνο στη συνέχεια. Αν είχαν δώσει στο Μπογδάνο την ευκαιρία να την κάνει, με την αφέλειά του και το θράσος του, σίγουρα θα την είχε διεκπεραιώσει με περισσότερο ενδιαφέρον για όσους την παρακολούθησαν. Διότι χθες βράδυ, είτε μιλούσε ο Τσίπρας στους Νέους Φακέλους, είτε έκανε training παρουσίας στα ΜΜΕ με κάποιον σύμβουλο επικοινωνίας , είτε μιλούσε με τον Σκουρλέτη, ένα και το αυτό ήταν. Το χασμουρητό πήγε σύννεφο.

freepen